بعضی وقتها از خودم می پرسم، چطور این همه راه را پریشان آمده ام؟؟؟؟
آیا می توان بیهوده راهی را طی کرد...
باید به راهی که می روی ایمان داشته باشی...،شاید من سعی خودم را کرده ام که اینگونه باشم و به همین خاطر بسیاری از راهها را نرفته ام....شاید ترس من بیهوده بوده، ولی خصلت من اینگونه است....کافیست اندکی شک کنم دیگر نمی توانم، پیش بروم. به همه راهها شک می کنم....گذر زمان این را به من آموخته است و همچنین این را که شک کردن به همه راهها ایمان داشتن به چیزیست که در پی اش هستم....
و اکنون اینجا ایستاده ام در این موقعیت و با این شناخت اندک از کوچه پس کوچه های این خیابانها و مبهم بودن آن چیزی که نیست....و می توانم با خودم بگویم : در هر کدام از این خیابانها می تواند باشد...بله در هر کدامشان....اما یک آدم در چند خیابان نمی تواند باشد.....
نه.... تکرار نباید کرد...اینها واقعیتند.....همانطور که سرگردانی من.......
آیا علم می تواند به تبیین همه حقایق جهان بپردازد؟ آیا سعادت بشری از گسترش سیطره‌ی فنی بر طبیعت حاصل می‌شود؟
من فکر میکنم عالم فیزیکی و محسوس تنها پوسته‌ای ظاهری از واقعیت عینی است و ابزار شناخت آدمی هم ورای حواس و دانش علمی می‌باشد.
گروهی جهانی هست به نام رائلیان , این گروه الان در ایران هم عضو دارد.کتاب, سایت, سمینارهای مجانی و.... برای تبلیغ خودشان دارند.
شخصی به نام رایل(فرانسوی) پیامی از الوهیم دریافت میکند, الوهیم اسم انسانهای کرات دیگر است آنان از نظر علمی هزاران سال از ما جلوتر هستند,الوهیم تمام موجودات زنده و همچنین اولین انسانها را بوسیله مهندسی ژنتیک بر روی کره زمین خلق کرده,الوهیم پیامبران گذشته را برای هدایت مردم فرستاده و مردم فکر کرده اند که الوهیم خداست چون درک علمی نداشته اندو……www.rael.org
فکر میکنم در غرب افکاربسته تر از شرق است و همه چیز را با علم میخواهند ثابت کنند. با قرار دادن بسیاری از موارد مورد نیاز بشر در حوزه "مهملات" ،به کجا می خواهیم برسیم؟
آنها فراموش میکنند که روحی دارند که بی پروا میتواند پرواز کند بدون محدودیتهای مادی و علمی ......
پروانه ها خیلی کوچکند....اما می بینی چه فروتنانه وقتی که خوابند،بالهای خود را می بندند تا جای کسی تنگ نشود؟؟؟
می خواهم فریاد بزنم،آی تمام مردم دنیا....ساکت.....!!!!
مبادا که خواب پروانه ها آشفته شود....